назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова каршун
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
каршу́н мн. каршуны́ |
Родны каго? чаго? |
каршуна́ мн. каршуно́ў |
Давальны каму? чаму? |
каршуну́ мн. каршуна́м |
Вінавальны каго? што? |
каршуна́ мн. каршуно́ў |
Творны кім? чым? |
каршуно́м мн. каршуна́мі |
Месны у кім? у чым? |
каршуне́ мн. каршуна́х |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Сарока сароку бачыць здалёку.
Свой свайго (чорт чорта) пазнаў і на піва пазваў.
Толькі дурні ўвесь час ідуць наперад. Разумныя ідуць туды, куды ім трэба.
karšun — беларуская лацінка
Слова каршун (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік каршун — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове каршуніха + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› каршачанё́ (9)
(6) вяшчу́н ‹
› каршачо́к (8)
(6) вяшчу́н ‹
› каршнё́м (7)
(7) харашу́н ‹
› каршуні́ха (9)
(6) ляўшу́н ‹
› каршуннё́ (8)
(7) бальшу́н ‹
› каршуно́вы (9)
(4) да́ўн ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.