ў
і
квітанцыны — прыметнік квіта́цца — дзеяслоў
канцэпт

квітанцыя

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова квітанцыя
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 квіта́нцыя

мн.  квіта́нцыі
Родны
каго? чаго?		 квіта́нцыі

мн.  квіта́нцый
Давальны
каму? чаму?		 квіта́нцыі

мн.  квіта́нцыям
Вінавальны
каго? што?		 квіта́нцыю

мн.  квіта́нцыі
Творны
кім? чым?		 квіта́нцыяй, квіта́нцыяю

мн.  квіта́нцыямі
Месны
у кім? у чым?		 квіта́нцыі

мн.  квіта́нцыях
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Не рыба, што ў рацэ, а рыба, што ў руцэ.


Са слова СРАКА можна скласці слова КРАСА, але не кожная срака гэта краса.

філязофскія вечары са Старнікам

kvitancyja — беларуская лацінка

Слова квітанцыя (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік квітанцыя — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове квіткар + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› квітава́ць (9)

(10) ігнара́нцыя ‹

› квітанцы́йны (11)

(9) астра́нцыя ‹

› квітанцыны (10)

(7) Фра́нцыя ‹

› квіта́цца (8)

(7) ста́нцыя ‹

› квіта́ць (7)

(14) фра́нка-ста́нцыя ‹

› квіткар (7)

(12) рэле́-ста́нцыя ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

на календары лета

Беларусы ніколі не віталіся «добрай раніцы», бо дурнота гэтак вітацца, калі прачынаешся ў абед.