назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова кірэчанне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
кірэ́чанне мн. кірэ́чанні |
Родны каго? чаго? |
кірэ́чання мн. кірэ́чанняў |
Давальны каму? чаму? |
кірэ́чанню мн. кірэ́чанням |
Вінавальны каго? што? |
кірэ́чанне мн. кірэ́чанні |
Творны кім? чым? |
кірэ́чаннем мн. кірэ́чаннямі |
Месны у кім? у чым? |
кірэ́чанні мн. кірэ́чаннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Не злуйся вельмі: кроў папсуеш.
Прыказкі і прымаўкі ў дзвюх кнігах (1976)Да жанчыны яго мары я трошачкі не дамаўчала.
kirečannie — беларуская лацінка
Слова кірэчанне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік кірэчанне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове кіса + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› кірэна́ік (8)
(9) апры́чанне ‹
› кірэна́ікскі (11)
(9) маты́чанне ‹
› кірэ́нскі (8)
(9) ня́ньчанне ‹
› кірэ́чыцца (9)
(13) рассакрэ́чанне ‹
› кірэ́чыць (8)
(10) аспрэ́чанне ‹
› кіс-кіс (7)
(9) пярэ́чанне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.