ў
і
кірэ́нскі — прыметнік кірэ́чыцца — дзеяслоў
канцэпт

кірэчанне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова кірэчанне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
кірэ́чанне

мн.  кірэ́чанні
Родны
каго? чаго?
кірэ́чання

мн.  кірэ́чанняў
Давальны
каму? чаму?
кірэ́чанню

мн.  кірэ́чанням
Вінавальны
каго? што?
кірэ́чанне

мн.  кірэ́чанні
Творны
кім? чым?
кірэ́чаннем

мн.  кірэ́чаннямі
Месны
у кім? у чым?
кірэ́чанні

мн.  кірэ́чаннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Не злуйся вельмі: кроў папсуеш.

Прыказкі і прымаўкі ў дзвюх кнігах (1976)

Да жанчыны яго мары я трошачкі не дамаўчала.


kirečannie — беларуская лацінка

Слова кірэчанне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік кірэчанне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове кіса + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


кірэна́ік (8)

(9) апры́чанне

кірэна́ікскі (11)

(9) маты́чанне

кірэ́нскі (8)

(9) ня́ньчанне

кірэ́чыцца (9)

(13) рассакрэ́чанне

кірэ́чыць (8)

(10) аспрэ́чанне

кіс-кіс (7)

(9) пярэ́чанне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

размаўляць па-беларуску