ў
і
маты́ўчык — назоўнік маты́чка — назоўнік
канцэпт

матычанне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова матычанне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
маты́чанне

мн.  маты́чанні
Родны
каго? чаго?
маты́чання

мн.  маты́чанняў
Давальны
каму? чаму?
маты́чанню

мн.  маты́чанням
Вінавальны
каго? што?
маты́чанне

мн.  маты́чанні
Творны
кім? чым?
маты́чаннем

мн.  маты́чаннямі
Месны
у кім? у чым?
маты́чанні

мн.  маты́чаннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Навука вочы адчыняе.


— Тата, чаму гэтыя людзі называюць цябе расістам?
— Гэта не людзі, сынку.


matyčannie — беларуская лацінка

Слова матычанне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік матычанне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове матычка + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


маты́ў (5)

(7) мыча́нне

маты́ўны (7)

(8) крыча́нне

маты́ўчык (8)

(9) апры́чанне

маты́чка (7)

(9) ня́ньчанне

маты́чны (7)

(9) кірэ́чанне

маты́чыцца (9)

(13) рассакрэ́чанне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

елкі