назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова лубрыкатар
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
лубрыка́тар мн. лубрыка́тары |
Родны каго? чаго? |
лубрыка́тара мн. лубрыка́тараў |
Давальны каму? чаму? |
лубрыка́тару мн. лубрыка́тарам |
Вінавальны каго? што? |
лубрыка́тар мн. лубрыка́тары |
Творны кім? чым? |
лубрыка́тарам мн. лубрыка́тарамі |
Месны у кім? у чым? |
лубрыка́тары мн. лубрыка́тарах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Куй сам сваю долю.
Шукаў хату вайсковец. Прыйшоў першы раз глядзець, абышоў усе пакоі, вярнуўся ў прыхожую, паказвае на ўваходныя дзверы і пытаецца:
— А там што за пакой?
lubrykatar — беларуская лацінка
Слова лубрыкатар (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік лубрыкатар — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове лубяначка + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› лубко́вы (7)
(14) нуль-індыка́тар ‹
› лубо́к (5)
(13) фазаіндыка́тар ‹
› лубо́чны (7)
(12) біяіндыка́тар ‹
› лубя́начка (9)
(10) рубрыкатар ‹
› лубяне́ць (8)
(12) дэкартыка́тар ‹
› лубя́нка (7)
(10) браняка́тар ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.