назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова міргалка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
мірга́лка мн. мірга́лкі |
Родны каго? чаго? |
мірга́лкі мн. мірга́лак |
Давальны каму? чаму? |
мірга́лцы мн. мірга́лкам |
Вінавальны каго? што? |
мірга́лку мн. мірга́лкі |
Творны кім? чым? |
мірга́лкай, мірга́лкаю мн. мірга́лкамі |
Месны у кім? у чым? |
мірга́лцы мн. мірга́лках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
маленькі, ды залаценькі
— Аўсей, я адкрыю Вам тайну. Вы — тормаз!
— Якую?
mirhalka — беларуская лацінка
Слова міргалка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік міргалка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове мірганне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› мірато́чыць (10)
(8) бенга́лка ‹
› мірашча́сны (10)
(8) сінга́лка ‹
› мі́рг (4)
(9) шпарга́лка ‹
› мірга́нне (8)
(8) латга́лка ‹
› міргану́ць (9)
(10) партуга́лка ‹
› міргатлі́ва (10)
(8) со́ўгалка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.