ў
і
мі́рг — выклічнік мірга́нне — назоўнік
канцэпт

міргалка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова міргалка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
мірга́лка

мн.  мірга́лкі
Родны
каго? чаго?
мірга́лкі

мн.  мірга́лак
Давальны
каму? чаму?
мірга́лцы

мн.  мірга́лкам
Вінавальны
каго? што?
мірга́лку

мн.  мірга́лкі
Творны
кім? чым?
мірга́лкай, мірга́лкаю

мн.  мірга́лкамі
Месны
у кім? у чым?
мірга́лцы

мн.  мірга́лках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

маленькі, ды залаценькі


— Аўсей, я адкрыю Вам тайну. Вы — тормаз!
— Якую?


mirhalka — беларуская лацінка

Слова міргалка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік міргалка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове мірганне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


мірато́чыць (10)

(8) бенга́лка

мірашча́сны (10)

(8) сінга́лка

мі́рг (4)

(9) шпарга́лка

мірга́нне (8)

(8) латга́лка

міргану́ць (9)

(10) партуга́лка

міргатлі́ва (10)

(8) со́ўгалка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

памый мяне