ў
і
наі́ўнічаць — дзеяслоў наі́ўны — прыметнік
канцэпт

наіўнота

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова наіўнота
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
наіўно́та

мн.  наіўно́ты
Родны
каго? чаго?
наіўно́ты

мн.  наіўно́таў, наіўно́т
Давальны
каму? чаму?
наіўно́це

мн.  наіўно́там
Вінавальны
каго? што?
наіўно́ту

мн.  наіўно́ты
Творны
кім? чым?
наіўно́тай, наіўно́таю

мн.  наіўно́тамі
Месны
у кім? у чым?
наіўно́це

мн.  наіўно́тах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

латру́га
1. гультай, лайдак, абібок, лодар; цяльпук
2. п'яніца, алкаголік, выпівака, жлукта, мачыляпа, (?) п'янчэла


У Мінску 160 тыс. галубоў, 500 птушак на кожным кв. км.

не ведаю, навошта вам гэтая інфа

naiŭnota — беларуская лацінка

Слова наіўнота (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік наіўнота — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове найграванне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


наі́ўнік (7)

(6) ясно́та

наі́ўніца (8)

(7) цясно́та

наі́ўнічаць (10)

(8) слаўно́та

наі́ўны (6)

(5) цно́та

найабстрактны (13)

(8) смачно́та

найадважны (10)

(7) пышно́та


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

елкі