слаўнота

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова слаўнота
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	слаўно́та мн. слаўно́ты
Родны каго? чаго?	слаўно́ты мн. слаўно́таў, слаўно́т
Давальны каму? чаму?	слаўно́це мн. слаўно́там
Вінавальны каго? што?	слаўно́ту мн. слаўно́ты
Творны кім? чым?	слаўно́тай, слаўно́таю мн. слаўно́тамі
Месны у кім? у чым?	слаўно́це мн. слаўно́тах
Клічная форма	— мн. —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Без жонкі не банкет, а без хлеба не абед.

Псіхолаг: Вам проста трэба хваліць сябе кожны дзень.
Я (перад люстэркам): Зноў нічагусенькі не зрабіў, толькі аб'ядаўся і п'янчыў, які ж ты малайчына!

slaŭnota — беларуская лацінка

Слова слаўнота (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках: