ў
і
намушчо́ны — дзеепрыметнік намыва́нне — назоўнік
канцэпт

намушчэнне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова намушчэнне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
намушчэ́нне

мн.  намушчэ́нні
Родны
каго? чаго?
намушчэ́ння

мн.  намушчэ́нняў
Давальны
каму? чаму?
намушчэ́нню

мн.  намушчэ́нням
Вінавальны
каго? што?
намушчэ́нне

мн.  намушчэ́нні
Творны
кім? чым?
намушчэ́ннем

мн.  намушчэ́ннямі
Месны
у кім? у чым?
намушчэ́нні

мн.  намушчэ́ннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

кадук яго ведае — нічога невядома (пра каго‑, што‑н.)
кадук з ім = хай, няхай будзе так

халера з ёй / чорт з табой
ліха з вамі / пярун з імі

Вучыцца кіраваць машынай трэба на механіцы, каб маглі ўцячы не толькі на аўтамаце, калі пачнецца зомбі-апакаліпсіс.


namuščennie — беларуская лацінка

Слова намушчэнне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік намушчэнне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове намыванне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


намушча́ць (9)

(9) тлушчэ́нне

намушчо́ны (9)

(10) атлушчэ́нне

намушчо́ны (9)

(10) вылушчэ́нне

намыва́нне (9)

(9) змушчэ́нне

намыва́цца (9)

(9) знушчэ́нне

намыва́ць (8)

(9) апушчэ́нне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

пад ложкам рэкурсія