назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
3-е скланенне
праскланяць слова неабучанасць
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
неабу́чанасць мн. неабу́чанасці |
Родны каго? чаго? |
неабу́чанасці мн. неабу́чанасцяў, неабу́чанасцей |
Давальны каму? чаму? |
неабу́чанасці мн. неабу́чанасцям |
Вінавальны каго? што? |
неабу́чанасць мн. неабу́чанасці |
Творны кім? чым? |
неабу́чанасцю мн. неабу́чанасцямі |
Месны у кім? у чым? |
неабу́чанасці мн. неабу́чанасцях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
мянці́ць — што, чым і без дапаўнення — гаварыць многа і без толку, гаварыць бязглуздзіцу; трапацца, лапатаць
мянта́шка — пра таго, хто многа і без толку гаворыць; трапло (пераноснае значэнне)
— Як у цябе з англійскай? B1 / B2?
— A6.
— Гэта як?
— Пастаянна вучу ўсё ад пачатку, пайшла шостая спроба.
nieabučanasć — беларуская лацінка
Слова неабучанасць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік неабучанасць — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове неабходнае + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› неабу́раны (9)
(10) сто́чанасць ‹
› неабу́ты (7)
(12) прыто́чанасць ‹
› неабу́ты (7)
(16) настаўбу́рчанасць ‹
› неабу́чаны (9)
(13) недаву́чанасць ‹
› неабу́чаны (9)
(11) заву́чанасць ‹
› неабу́чаны (9)
(11) вы́вучанасць ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.