ў
і
заву́чана — прыслоўе заву́чаны — прыметнік
канцэпт

завучанасць

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
3-е скланенне

праскланяць слова завучанасць
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
заву́чанасць

мн.  заву́чанасці
Родны
каго? чаго?
заву́чанасці

мн.  заву́чанасцяў, заву́чанасцей
Давальны
каму? чаму?
заву́чанасці

мн.  заву́чанасцям
Вінавальны
каго? што?
заву́чанасць

мн.  заву́чанасці
Творны
кім? чым?
заву́чанасцю

мн.  заву́чанасцямі
Месны
у кім? у чым?
заву́чанасці

мн.  заву́чанасцях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Выхваляўся пустак, ды не зрабіў ніяк.


Расіяне, якія перажылі два дэфолты, атрымаюць трэці ў падарунак.


zavučanasć — беларуская лацінка

Слова завучанасць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік завучанасць — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове завучванне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


заву́ццеўскі (11)

(16) настаўбу́рчанасць

за́вуч (5)

(12) неабу́чанасць

заву́чана (8)

(13) недаву́чанасць

заву́чаны (8)

(11) вы́вучанасць

заву́чаны (8)

(13) нявы́вучанасць

заву́чванне (10)

(10) агу́чанасць


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

Драць бульбу, так?