ў
і
аб'яўля́ць — дзеяслоў аб'я́ўніца — назоўнік
канцэпт

аб'яўнік

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова аб'яўнік
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
аб'я́ўнік

мн.  аб'я́ўнікі
Родны
каго? чаго?
аб'я́ўніка

мн.  аб'я́ўнікаў
Давальны
каму? чаму?
аб'я́ўніку

мн.  аб'я́ўнікам
Вінавальны
каго? што?
аб'я́ўніка

мн.  аб'я́ўнікаў
Творны
кім? чым?
аб'я́ўнікам

мн.  аб'я́ўнікамі
Месны
у кім? у чым?
аб'я́ўніку

мн.  аб'я́ўніках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Будзе час — будзе і квас, не ўсё за раз.
Будзе пара — вырасце трава.


Навукоўцы высветлілі, што ў пар імавернасць расстання вышэйшая, чым у адзінокіх людзей.


abjaŭnik — беларуская лацінка

Слова аб'яўнік (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік аб'яўнік — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове аб'яўніца + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


аб'я́ўлены (9)

(9) ляшчэ́ўнік

аб'яўля́цца (10)

(8) мячэ́ўнік

аб'яўля́ць (9)

(9) альшэ́ўнік

аб'я́ўніца (9)

(10) прад'яўні́к

аб'яхе́рвацца (12)

(7) ваяўні́к

аб'яхе́рваць (11)

(7) зая́ўнік


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

выраз