назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова пазванне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
пазва́нне мн. пазва́нні |
Родны каго? чаго? |
пазва́ння мн. пазва́нняў |
Давальны каму? чаму? |
пазва́нню мн. пазва́нням |
Вінавальны каго? што? |
пазва́нне мн. пазва́нні |
Творны кім? чым? |
пазва́ннем мн. пазва́ннямі |
Месны у кім? у чым? |
пазва́нні мн. пазва́ннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
як вол да карэ́ты — зусім не (прыйсціся да чаго-н.); пра таго, хто аказаўся недарэчным у нейкіх абставінах
Чаму родны склон называюць родным? Родныя так не здзекуюцца, як родны склон.
pazvannie — беларуская лацінка
Слова пазванне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік пазванне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове пазванок + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› пазвальня́ць (11)
(10) выма́званне ‹
› пазвані́ць (9)
(11) прыма́званне ‹
› пазванко́вы (10)
(12) пераназванне ‹
› пазвано́к (8)
(11) прыпазва́нне ‹
› пазвано́чнік (11)
(9) празва́нне ‹
› пазвано́чны (10)
(11) апяра́званне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.