ў
і
пазванко́вы — прыметнік пазвано́к — назоўнік
канцэпт

пазванне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова пазванне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
пазва́нне

мн.  пазва́нні
Родны
каго? чаго?
пазва́ння

мн.  пазва́нняў
Давальны
каму? чаму?
пазва́нню

мн.  пазва́нням
Вінавальны
каго? што?
пазва́нне

мн.  пазва́нні
Творны
кім? чым?
пазва́ннем

мн.  пазва́ннямі
Месны
у кім? у чым?
пазва́нні

мн.  пазва́ннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

як вол да карэ́ты — зусім не (прыйсціся да чаго-н.); пра таго, хто аказаўся недарэчным у нейкіх абставінах


Чаму родны склон называюць родным? Родныя так не здзекуюцца, як родны склон.


pazvannie — беларуская лацінка

Слова пазванне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік пазванне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове пазванок + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


пазвальня́ць (11)

(10) выма́званне

пазвані́ць (9)

(11) прыма́званне

пазванко́вы (10)

(12) пераназванне

пазвано́к (8)

(11) прыпазва́нне

пазвано́чнік (11)

(9) празва́нне

пазвано́чны (10)

(11) апяра́званне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

драчона