STARNIK
STARNIK
назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова пазваночнік
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
пазвано́чнік мн. пазвано́чнікі |
| Родны каго? чаго? |
пазвано́чніка мн. пазвано́чнікаў |
| Давальны каму? чаму? |
пазвано́чніку мн. пазвано́чнікам |
| Вінавальны каго? што? |
пазвано́чнік мн. пазвано́чнікі |
| Творны кім? чым? |
пазвано́чнікам мн. пазвано́чнікамі |
| Месны у кім? у чым? |
пазвано́чніку мн. пазвано́чніках |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Калі Бог злучыць, то ніхто не разлучыць.
— Вы добра парашуты складваеце?
— Яшчэ ніхто не скардзіўся.
pazvanočnik — беларуская лацінка
Слова пазваночнік (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік пазваночнік — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове пазваночныя + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› пазванко́вы (10)
(8) замо́чнік ‹
› пазва́нне (8)
(8) памо́чнік ‹
› пазвано́к (8)
(18) мастацтва-памочнік ‹
› пазвано́чны (10)
(9) стано́чнік ‹
› пазвано́чныя (11)
(14) многастано́чнік ‹
› пазванчэ́лы (10)
(10) адзіно́чнік ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
