назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова пакаранне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
пакара́нне мн. пакара́нні |
| Родны каго? чаго? |
пакара́ння мн. пакара́нняў |
| Давальны каму? чаму? |
пакара́нню мн. пакара́нням |
| Вінавальны каго? што? |
пакара́нне мн. пакара́нні |
| Творны кім? чым? |
пакара́ннем мн. пакара́ннямі |
| Месны у кім? у чым? |
пакара́нні мн. пакара́ннях |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Вырас пад неба, а дурань як трэба.
Рост чалавечы, а розум авечы.
Са слова СРАКА можна скласці слова КРАСА, але не кожная срака гэта краса.
філязофскія вечары са Старнікамpakarannie — беларуская лацінка
Слова пакаранне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік пакаранне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове пакарачэнне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› пакара́льніца (12)
(7) зара́нне ‹
› пакара́льны (10)
(7) кара́нне ‹
› пакаралява́ць (12)
(9) дакара́нне ‹
› пакара́ны (8)
(8) скара́нне ‹
› пакара́ны (8)
(11) плятка́ранне ‹
› пакараце́лы (10)
(12) вядзьма́ранне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.