ў
і
пакаралява́ць — дзеяслоў пакара́ны — прыметнік
канцэпт

пакаранне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова пакаранне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
пакара́нне

мн.  пакара́нні
Родны
каго? чаго?
пакара́ння

мн.  пакара́нняў
Давальны
каму? чаму?
пакара́нню

мн.  пакара́нням
Вінавальны
каго? што?
пакара́нне

мн.  пакара́нні
Творны
кім? чым?
пакара́ннем

мн.  пакара́ннямі
Месны
у кім? у чым?
пакара́нні

мн.  пакара́ннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Вырас пад неба, а дурань як трэба.
Рост чалавечы, а розум авечы.


Са слова СРАКА можна скласці слова КРАСА, але не кожная срака гэта краса.

філязофскія вечары са Старнікам

pakarannie — беларуская лацінка

Слова пакаранне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік пакаранне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове пакарачэнне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


пакара́льніца (12)

(7) зара́нне

пакара́льны (10)

(7) кара́нне

пакаралява́ць (12)

(9) дакара́нне

пакара́ны (8)

(8) скара́нне

пакара́ны (8)

(11) плятка́ранне

пакараце́лы (10)

(12) вядзьма́ранне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

Джон Конар назірае