STARNIK
STARNIK
назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова скаранне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
скара́нне мн. скара́нні |
| Родны каго? чаго? |
скара́ння мн. скара́нняў |
| Давальны каму? чаму? |
скара́нню мн. скара́нням |
| Вінавальны каго? што? |
скара́нне мн. скара́нні |
| Творны кім? чым? |
скара́ннем мн. скара́ннямі |
| Месны у кім? у чым? |
скара́нні мн. скара́ннях |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Жаніцца — не мёду напіцца.
— У цябе быў хто-небудзь да мяне?
— Сёння?
skarannie — беларуская лацінка
Слова скаранне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік скаранне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове скарапісец + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› скарамо́ўка (10)
(7) кара́нне ‹
› скарамо́ўна (10)
(9) дакара́нне ‹
› скарамя́ціна (11)
(9) пакара́нне ‹
› скара́ны (7)
(11) плятка́ранне ‹
› скара́ны (7)
(12) вядзьма́ранне ‹
› скара́ны (7)
(8) шна́ранне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
