STARNIK
STARNIK
назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
3-е скланенне
праскланяць слова пакорнасць
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
пако́рнасць мн. пако́рнасці |
| Родны каго? чаго? |
пако́рнасці мн. пако́рнасцяў, пако́рнасцей |
| Давальны каму? чаму? |
пако́рнасці мн. пако́рнасцям |
| Вінавальны каго? што? |
пако́рнасць мн. пако́рнасці |
| Творны кім? чым? |
пако́рнасцю мн. пако́рнасцямі |
| Месны у кім? у чым? |
пако́рнасці мн. пако́рнасцях |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Каб не каб, то ўсё было б.
Але лёс склаўся так, што хрусць — і няма слова ў базе.
Хрусь ёсць, а хрусць няма.
pakornasć — беларуская лацінка
Слова пакорнасць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік пакорнасць — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове пакорнік + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› пако́рна (7)
(11) ілюзо́рнасць ‹
› пако́рна-рахма́ны (15)
(10) дако́рнасць ‹
› пакорнаму́драсць (15)
(13) бездако́рнасць ‹
› пако́рнік (8)
(12) непако́рнасць ‹
› пако́рніца (9)
(12) супако́рнасць ‹
› пако́рны (7)
(11) няўко́рнасць ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Беларусы ніколі не віталіся «добрай раніцы», бо дурнота гэтак вітацца, калі прачынаешся ў абед.