ў
і
пако́рнік — назоўнік пако́рны — прыметнік
канцэпт

пакорніца

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова пакорніца
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
пако́рніца

мн.  пако́рніцы
Родны
каго? чаго?
пако́рніцы

мн.  пако́рніц
Давальны
каму? чаму?
пако́рніцы

мн.  пако́рніцам
Вінавальны
каго? што?
пако́рніцу

мн.  пако́рніц
Творны
кім? чым?
пако́рніцай, пако́рніцаю

мн.  пако́рніцамі
Месны
у кім? у чым?
пако́рніцы

мн.  пако́рніцах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Хто сябе хваліць, няхай таго пярун спаліць.
Не хвалі сябе, няхай людзі пахваляць.
Чужая пахвала як гром грыміць, а самахвальства смярдзіць.


Арбітальная хуткасць Сонца 217 км/с. Каб зрабіць адзін абарот вакол Галактычнага цэнтра, трэба 250 мільёнаў гадоў.

Ну і які сэнс спяшацца?

pakornica — беларуская лацінка

Слова пакорніца (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік пакорніца — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове пакос + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


пакорнаму́драсць (15)

(9) дазо́рніца

пако́рнасць (10)

(10) прызо́рніца

пако́рнік (8)

(9) дако́рніца

пако́рны (7)

(11) непако́рніца

пако́рпацца (10)

(11) перако́рніца

пако́рпаць (9)

(9) камо́рніца


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

прастаяць тысячы гадоў