ў
і
пако́ўка — назоўнік пако́ўнасць — назоўнік
канцэпт

пакоўка

гэта
— дзеянне

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова пакоўка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 пако́ўка

мн.  —
Родны
каго? чаго?		 пако́ўкі

мн.  —
Давальны
каму? чаму?		 пако́ўцы

мн.  —
Вінавальны
каго? што?		 пако́ўку

мн.  —
Творны
кім? чым?		 пако́ўкай, пако́ўкаю

мн.  —
Месны
у кім? у чым?		 пако́ўцы

мн.  —
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Вер не сказу, а паказу.


Калі Зямля не плоская, адкуль тады плоскаступнёвасць?


pakoŭka — беларуская лацінка

Слова пакоўка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік пакоўка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове пакоўнасць + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› пако́ўзацца (10)

(8) блако́ўка ‹

› пако́ўзаць (9)

(11) разблако́ўка ‹

› пако́ўзвацца (11)

(7) нако́ўка ‹

› пако́ўнасць (10)

(9) запако́ўка ‹

› пако́ўны (7)

(11) перапако́ўка ‹

› пако́ўшчык (9)

(10) распако́ўка ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

перад сном