ў
і
панцё́р — назоўнік панці́раваць — дзеяслоў
канцэпт

панціраванне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова панціраванне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
панці́раванне

мн.  панці́раванні
Родны
каго? чаго?
панці́равання

мн.  панці́раванняў
Давальны
каму? чаму?
панці́раванню

мн.  панці́раванням
Вінавальны
каго? што?
панці́раванне

мн.  панці́раванні
Творны
кім? чым?
панці́раваннем

мн.  панці́раваннямі
Месны
у кім? у чым?
панці́раванні

мн.  панці́раваннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

сыпаць бісер (перлы) перад свіннямі

дарэмна гаварыць аб чым-н. ці даказваць што-н. таму, хто не здольны або не хоча зразумець гэта

Да жанчыны яго мары я трошачкі не дамаўчала.


panciravannie — беларуская лацінка

Слова панціраванне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік панціраванне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове панціроўка + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


панцако́вы (9)

(15) разманці́раванне

Панцеляймо́н (11)

(13) уманціраванне

панцё́р (6)

(14) рэманці́раванне

панці́раваць (11)

(14) каменці́раванне

панціро́ўка (10)

(12) шунці́раванне

па́нцыр (6)

(16) антысепці́раванне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

трое дзяцей