ў
і
пару́чнік — назоўнік пару́чніцкі — прыметнік
канцэпт

паручніца

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова паручніца
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
пару́чніца

мн.  пару́чніцы
Родны
каго? чаго?
пару́чніцы

мн.  пару́чніц
Давальны
каму? чаму?
пару́чніцы

мн.  пару́чніцам
Вінавальны
каго? што?
пару́чніцу

мн.  пару́чніц
Творны
кім? чым?
пару́чніцай, пару́чніцаю

мн.  пару́чніцамі
Месны
у кім? у чым?
пару́чніцы

мн.  пару́чніцах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Хто чужога не шануе, свайго мець не будзе.


— Табе пяць ці шэсць кавалачкаў цукру?
— Два, але каб я бачыў.


paručnica — беларуская лацінка

Слова паручніца (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік паручніца — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове паручніцтва + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


паруча́цца (9)

(10) разлу́чніца

паруча́ць (8)

(8) ану́чніца

пару́чнік (8)

(9) дару́чніца

пару́чніцкі (10)

(11) спадру́чніца

пару́чніцтва (11)

(9) пазы́чніца

паручы́цель (10)

(8) язы́чніца


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

мядзведзь і алені