ў
і
апо́шні — прыметнік апрабава́нне — назоўнік
канцэпт

апошняе

гэта

назоўнік
субстантываваны
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
ад’ектыўны тып скланення

праскланяць слова апошняе
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
  ж. — жаночы род
  м. — мужчынскі род
  н. — ніякі род
множны лік
Назоўны
хто? што?
ж. 
м. 
н.  апо́шняе

мн. 
Родны
каго? чаго?
ж. 
м. 
н.  апо́шняга

мн. 
Давальны
каму? чаму?
ж. 
м. 
н.  апо́шняму

мн. 
Вінавальны
каго? што?
ж. 
м. 
н.  апо́шняе

мн. 
Творны
кім? чым?
ж. 
м. 
н.  апо́шнім

мн. 
Месны
у кім? у чым?
ж. 
м. 
н.  апо́шнім

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

цаца-цаца, ды ў кішэнь — пра таго, хто не праміне ўзяць чужое, прысвоіць што-н.


А як ты выйдзеш з Матрыцы, калі папрыбіралі ўсе таксафоны?


apošniaje — беларуская лацінка

Слова апошняе (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік апошняе — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове апрабаванне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


апо́шне (6)

(10) папярэ́дняе

апо́шні (6)

(8) аста́тняе

апо́шні (6)

(6) лі́шняе

апрабава́нне (11)

(6) трэцяе

апрабава́ны (10)

(9) па-трэ́цяе

апрабава́ны (10)

(1) ё́


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

тэхнар ці гуманітар