ў
і
пі́кулі — назоўнік піку́льнік — назоўнік
канцэпт

пікулка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова пікулка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
піку́лка

мн.  піку́лкі
Родны
каго? чаго?
піку́лкі

мн.  піку́лак
Давальны
каму? чаму?
піку́лцы

мн.  піку́лкам
Вінавальны
каго? што?
піку́лку

мн.  піку́лкі
Творны
кім? чым?
піку́лкай, піку́лкаю

мн.  піку́лкамі
Месны
у кім? у чым?
піку́лцы

мн.  піку́лках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

жаўжаняткі — малыя жвавыя дзеткі
задрыга — нягеглы
чмур — балака, вясёлы гаварун
З гэным чмуром са смеху памром.

Рыгор Барадулін

Мы не сустракалі ніводнага вандроўніка ў часе з будучыні, таму што ў нас няма будучыні.


pikulka — беларуская лацінка

Слова пікулка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік пікулка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове пікульнік + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


піктарыя́льны (12)

(12) велапрагу́лка

піктафо́н (8)

(7) пігу́лка

пі́кулі (6)

(7) цыду́лка

піку́льнік (9)

(6) ску́лка

пі́кцкі (6)

(5) му́лка

пі́кша (5)

(7) наму́лка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

Драць бульбу, так?