назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова пікулка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
піку́лка мн. піку́лкі |
Родны каго? чаго? |
піку́лкі мн. піку́лак |
Давальны каму? чаму? |
піку́лцы мн. піку́лкам |
Вінавальны каго? што? |
піку́лку мн. піку́лкі |
Творны кім? чым? |
піку́лкай, піку́лкаю мн. піку́лкамі |
Месны у кім? у чым? |
піку́лцы мн. піку́лках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
жаўжаняткі — малыя жвавыя дзеткі
задрыга — нягеглы
чмур — балака, вясёлы гаварун
З гэным чмуром са смеху памром.
Мы не сустракалі ніводнага вандроўніка ў часе з будучыні, таму што ў нас няма будучыні.
pikulka — беларуская лацінка
Слова пікулка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік пікулка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове пікульнік + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› піктарыя́льны (12)
(12) велапрагу́лка ‹
› піктафо́н (8)
(7) пігу́лка ‹
› пі́кулі (6)
(7) цыду́лка ‹
› піку́льнік (9)
(6) ску́лка ‹
› пі́кцкі (6)
(5) му́лка ‹
› пі́кша (5)
(7) наму́лка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.