піўко

у слоўніках не сустракаецца

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова піўко
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	піўко мн. —
Родны каго? чаго?	піўка мн. —
Давальны каму? чаму?	піўку мн. —
Вінавальны каго? што?	піўко мн. —
Творны кім? чым?	піўком мн. —
Месны у кім? у чым?	піўку мн. —
Клічная форма	— мн. —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Круцельствам свет пройдзеш, ды назад не вернешся.

Ёсць людзі, якія, як іх ні фатаграфуй, заўсёды атрымліваюцца добра. А ёсць я...

piŭko — беларуская лацінка

У СЛОЎНІКАХ НЯМА

Беларуска-рускі слоўнік, трохтомнік (2012)
Вялікі слоўнік беларускай мовы: арфаграфія, акцэнтуацыя, парадыгматыка (2012)
Граматычны слоўнік назоўніка (2008)
Слоўнік беларускай мовы (2012)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (1996)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, пяцітомнік (1977-1984)

назоўнік піўко — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове піўная + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0

Навігатар

› піуры́я (6)

(5) нямко́ ‹

› піўба́р (6)

(7) пісямко́ ‹

› піўзаво́д (8)

(6) азярко́ ‹

піўко (5)

› піўна́я (6)

(6) гняўко́ ‹

› піўні́ца (7)

(6) гняўко́ ‹

› піўну́ха (7)

(4) ачко́ ‹

Мемчыкі

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

Давайце нарэшце запомнім.
Беларуская памяншальная форма для піва — піўцо, зафіксавана ўва ўсіх нармальных слоўніках. Не расейскае «піўко», а «піўцо». Дзякуй.
Так пісаў Бядуля, Брыль, Лужанін і г. д.
Twitter: @paczvarny