ў
і
плю́шавы — прыметнік плю́шка — назоўнік
канцэпт

плюшаўка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова плюшаўка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
плю́шаўка

мн.  плю́шаўкі
Родны
каго? чаго?
плю́шаўкі

мн.  плю́шавак
Давальны
каму? чаму?
плю́шаўцы

мн.  плю́шаўкам
Вінавальны
каго? што?
плю́шаўку

мн.  плю́шаўкі
Творны
кім? чым?
плю́шаўкай, плю́шаўкаю

мн.  плю́шаўкамі
Месны
у кім? у чым?
плю́шаўцы

мн.  плю́шаўках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Вось на свеце як бывае: хто працуе, той і мае.


— Ты свабодная заўтра?
— Агась.
— Так і ведаў, што ты нікому не патрэбная.


pliušaŭka — беларуская лацінка

Слова плюшаўка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік плюшаўка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове плюшка + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


плюхчэ́ць (8)

(7) ню́хаўка

плю́ш (4)

(7) ма́цаўка

плю́шавы (7)

(8) фашчаўка

плю́шка (6)

(10) карача́еўка

плю́шнік (7)

(10) цімафе́еўка

плю́шч (5)

(6) дзе́ўка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

зоркі з маладымі сабой