назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова плюшаўка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
плю́шаўка мн. плю́шаўкі |
Родны каго? чаго? |
плю́шаўкі мн. плю́шавак |
Давальны каму? чаму? |
плю́шаўцы мн. плю́шаўкам |
Вінавальны каго? што? |
плю́шаўку мн. плю́шаўкі |
Творны кім? чым? |
плю́шаўкай, плю́шаўкаю мн. плю́шаўкамі |
Месны у кім? у чым? |
плю́шаўцы мн. плю́шаўках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Вось на свеце як бывае: хто працуе, той і мае.
— Ты свабодная заўтра?
— Агась.
— Так і ведаў, што ты нікому не патрэбная.
pliušaŭka — беларуская лацінка
Слова плюшаўка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік плюшаўка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове плюшка + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› плюхчэ́ць (8)
(7) ню́хаўка ‹
› плю́ш (4)
(7) ма́цаўка ‹
› плю́шавы (7)
(8) фашчаўка ‹
› плю́шка (6)
(10) карача́еўка ‹
› плю́шнік (7)
(10) цімафе́еўка ‹
› плю́шч (5)
(6) дзе́ўка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.