ў
і
плю́шнік — назоўнік плю́шчавы — прыметнік
канцэпт

плюшч

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова плюшч
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 плю́шч

мн.  —
Родны
каго? чаго?		 плюшчу́

мн.  —
Давальны
каму? чаму?		 плюшчу́

мн.  —
Вінавальны
каго? што?		 плю́шч

мн.  —
Творны
кім? чым?		 плюшчо́м

мн.  —
Месны
у кім? у чым?		 плюшчы́

мн.  —
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Трапаць (мянціць, малоць) языком — гаварыць шмат і без толку, гаварыць бязглуздзіцу.


no, you do it


pliušč — беларуская лацінка

Слова плюшч (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік плюшч — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове плюшчай + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› плю́шаўка (8)

(6) уто́ўшч ‹

› плю́шка (6)

(5) пры́шч ‹

› плю́шнік (7)

(5) блю́шч ‹

› плю́шчавы (8)

(6) здо́быч ‹

› плюшча́й (7)

(6) сло́дыч ‹

› плюшча́йны (9)

(7) усло́дыч ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

пасведчанне кіроўцы