ў
і
а́ргус — назоўнік аргшкло́ — назоўнік
канцэпт

аргус

гэта
— асоба

назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова аргус
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
а́ргус

мн.  а́ргусы
Родны
каго? чаго?
а́ргуса

мн.  а́ргусаў
Давальны
каму? чаму?
а́ргусу

мн.  а́ргусам
Вінавальны
каго? што?
а́ргуса

мн.  а́ргусаў
Творны
кім? чым?
а́ргусам

мн.  а́ргусамі
Месны
у кім? у чым?
а́ргусе

мн.  а́ргусах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Не чыні другому таго, што табе не міла.


Цяжка глядзець на вусны, якія не можаш пацалаваць, і на цёплую машыну, у якую не можаш сесці.


arhus — беларуская лацінка

Слова аргус (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік аргус — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове аргшкло + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


аргументацы́йна (14)

(5) не́гус

аргументацы́йны (14)

(8) пе́мфігус

аргумента́цыя (12)

(6) тунгу́с

аргшкло́ (7)

(9) цэрапа́дус

арда́ (4)

(6) гра́дус

арда́лія (7)

(7) со́лідус


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

бібліятэкары