ў
і
прымуро́ўваць — дзеяслоў прыму́с — назоўнік
канцэпт

прымус

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова прымус
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
пры́мус

мн.  пры́мусы
Родны
каго? чаго?
пры́муса

мн.  пры́мусаў
Давальны
каму? чаму?
пры́мусу

мн.  пры́мусам
Вінавальны
каго? што?
пры́мус

мн.  пры́мусы
Творны
кім? чым?
пры́мусам

мн.  пры́мусамі
Месны
у кім? у чым?
пры́мусе

мн.  пры́мусах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Хвалілася рэдзька, што з мёдам смачная.
Хваліўся баравік шапкай, ды галавы пад ёй няма.


Ці лічыцца чалавек беларускамоўным, калі на порнхабе шукае па-расейску?


prymus — беларуская лацінка

Слова прымус (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік прымус — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове прымус + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


прыму́рак (8)

(11) сцэнедэ́смус

прыму́рачны (10)

(5) гу́мус

прымуро́ўваць (12)

(8) біягу́мус

прыму́са (7)

(10) самапрыму́с

прыму́сам (8)

(8) непрыму́с

прымусіцца (10)

(5) ты́мус


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

паедзем у вёску