назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова тымус
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
ты́мус мн. ты́мусы |
Родны каго? чаго? |
ты́муса мн. ты́мусаў |
Давальны каму? чаму? |
ты́мусу мн. ты́мусам |
Вінавальны каго? што? |
ты́мус мн. ты́мусы |
Творны кім? чым? |
ты́мусам мн. ты́мусамі |
Месны у кім? у чым? |
ты́мусе мн. ты́мусах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Без мазаля на руках не будзе хлеба ў зубах.
Спачатку яны казалі «мейсца» замест «месца». Потым яны пачалі казаць «чы» замест «ці». Вельмі цікава, што будзе далей.
tymus — беларуская лацінка
Слова тымус (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік тымус — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове тын + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› тымпаніт (8)
(6) пры́мус ‹
› тымпанічны (10)
(10) самапрыму́с ‹
› тымпані́я (8)
(8) непрыму́с ‹
› ты́н (3)
(5) цы́мус ‹
› ты́навы (6)
(10) пампе́льмус ‹
› Ты́нда (5)
(7) халэ́мус ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.