ў
і
тымпані́я — назоўнік ты́н — назоўнік
канцэпт

тымус

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова тымус
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
ты́мус

мн.  ты́мусы
Родны
каго? чаго?
ты́муса

мн.  ты́мусаў
Давальны
каму? чаму?
ты́мусу

мн.  ты́мусам
Вінавальны
каго? што?
ты́мус

мн.  ты́мусы
Творны
кім? чым?
ты́мусам

мн.  ты́мусамі
Месны
у кім? у чым?
ты́мусе

мн.  ты́мусах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Без мазаля на руках не будзе хлеба ў зубах.


Спачатку яны казалі «мейсца» замест «месца». Потым яны пачалі казаць «чы» замест «ці». Вельмі цікава, што будзе далей.


tymus — беларуская лацінка

Слова тымус (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік тымус — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове тын + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


тымпаніт (8)

(6) пры́мус

тымпанічны (10)

(10) самапрыму́с

тымпані́я (8)

(8) непрыму́с

ты́н (3)

(5) цы́мус

ты́навы (6)

(10) пампе́льмус

Ты́нда (5)

(7) халэ́мус


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

мазгавы штурм