ў
і
прыпарко́ўка — назоўнік прыпа́рны — прыметнік
канцэпт

прыпарніца

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова прыпарніца
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
прыпа́рніца

мн.  прыпа́рніцы
Родны
каго? чаго?
прыпа́рніцы

мн.  прыпа́рніц
Давальны
каму? чаму?
прыпа́рніцы

мн.  прыпа́рніцам
Вінавальны
каго? што?
прыпа́рніцу

мн.  прыпа́рніцы
Творны
кім? чым?
прыпа́рніцай, прыпа́рніцаю

мн.  прыпа́рніцамі
Месны
у кім? у чым?
прыпа́рніцы

мн.  прыпа́рніцах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Без хлеба яда — да парога хада.


Я ніколі не прашу сваіх кліентаў ацэньваць мяне праз мае поспехі. Я прашу іх ацэньваць мяне праз мае няўдачы, бо ў мяне толькі няўдачы.


pryparnica — беларуская лацінка

Слова прыпарніца (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік прыпарніца — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове прыпаручэнне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


прыпарко́ўвацца (14)

(9) напа́рніца

прыпарко́ўваць (13)

(9) папа́рніца

прыпарко́ўка (11)

(10) шны́парніца

прыпа́рны (8)

(10) некта́рніца

прыпарто́вы (10)

(9) суха́рніца

прыпару́чаны (11)

(7) чарні́ца


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

how to tell time

Шклянка — для вады. Кантовая шклянка — гранёный стакан.
Конаўка — металічная пасудзіна з ручкай для піцця вады.
Кубак — невялікая, звычайна з ручкай, пасудзіна з гліны ці фарфору для піцця (па-польску філіжанка). У ВКЛ казалі не фарфоравы, а парцалянавы кубак. Аднаразовы кубачак — одноразовый стаканчик.
Келіх — вялікая, звычайна высокая чарка для віна.
Чара — пасудзіна для піцця віна (паэтычнае слова).
Куфель, кухаль — бакал для піва. (?) куфаль
Чарка — невялікая шклянка, прызначаная для піцця спіртных напіткаў (стопка).
Кілішак — чарка на ножцы («міні-келіх»).