ў
і
прычы́нны — прыметнік прычыня́ны — прыметнік
канцэпт

прычынянне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова прычынянне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
прычыня́нне

мн.  прычыня́нні
Родны
каго? чаго?
прычыня́ння

мн.  прычыня́нняў
Давальны
каму? чаму?
прычыня́нню

мн.  прычыня́нням
Вінавальны
каго? што?
прычыня́нне

мн.  прычыня́нні
Творны
кім? чым?
прычыня́ннем

мн.  прычыня́ннямі
Месны
у кім? у чым?
прычыня́нні

мн.  прычыня́ннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Няма смачнейшай вадзіцы, як з роднай крыніцы.


Дзякуючы спортзаняткам я набіраю моц і магу насіць з сабой больш лекаў.


pryčyniannie — беларуская лацінка

Слова прычынянне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік прычынянне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове прычытанне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


прычы́ннік (9)

(10) набрыня́нне

прычы́нніца (10)

(9) зачыня́нне

прычы́нны (8)

(9) адчыня́нне

прычыня́ны (9)

(5) пя́нне

прычыня́цца (10)

(6) буя́нне

прычыня́ць (9)

(8) вайця́нне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

супчык