Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

 пытанне, -я, ніякі род
  1. Зварот да каго-н., які патрабуе адказу, тлумачэння і пад. Адказаць на пытанне. ▪ Маці закідала сына пытаннямі, плакала і смяялася. ← Якуб Колас. Жанчына падышла бліжэй І ўважліва паглядзела на Мішу. — А ты хто такі? На гэтае простае пытанне Міша чамусьці не змог адказаць адразу. ← Хведар Жычка.
  2. Практычная або тэарэтычная задача, якая патрабуе вырашэння; праблема. Аграрнае пытанне. Нацыянальнае пытанне. Абмеркаваць надзённае пытанне. ▪ Сялянскае пытанне, вучылі М. Г. Чарнышэўскі і М. А. Дабралюбаў, можа быць вырашана толькі рэвалюцыйным шляхам, шляхам узброенага паўстання. ← Міхась Ларчанка. // Справа, аб'ект абмеркавання, увагі. Наташа ведала, гэта памочнік Паўла Пятровіча і што ён пачне абавязкова распытваць, па якому пытанню яна хоча бачыць сакратара. ← Іван Шамякін.
  3. толькі мн. (пытанні, -яў). Як састаўная частка назваў некаторых часопісаў, зборнікаў, артыкулаў, прысвечаных пэўнай галіне ведаў. «Пытанні мовазнаўства». «Пытанні перакладу».
  •••
  Адкрытае пытанне — нявырашанае пытанне.
  Жаночае пытанне — пытанне аб становішчы жанчыны, жаночай працы, роўнасці жанчын у грамадзянскіх правах з мужчынамі.
  Рытарычнае пытанне — стылістычны прыём у мове: сцверджанне ў форме пытання.
  Балючае пытанне — надзённая, неабходная, але цяжкая для вырашэння задача.
  Пытанне жыцця або смерці — пра што-н. вельмі важнае.
  Ставіць пытанне рубам гл. ставіць.