назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова пявунчык
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
пяву́нчык мн. пяву́нчыкі |
Родны каго? чаго? |
пяву́нчыка мн. пяву́нчыкаў |
Давальны каму? чаму? |
пяву́нчыку мн. пяву́нчыкам |
Вінавальны каго? што? |
пяву́нчыка мн. пяву́нчыкаў |
Творны кім? чым? |
пяву́нчыкам мн. пяву́нчыкамі |
Месны у кім? у чым? |
пяву́нчыку мн. пяву́нчыках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Пераначуем — больш пачуем.
Раніца мудрэйшая за вечар.
— А як так атрымалася што такая прыгожая дзяўчына адна?
— Перад «што» коска.
piavunčyk — беларуская лацінка
Слова пявунчык (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік пявунчык — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове пявунчык + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› пявун (5)
(10) капюшо́нчык ‹
› пяву́н (5)
(9) гарбу́нчык ‹
› пяву́ння (7)
(9) плыву́нчык ‹
› пяву́ха (6)
(8) ілгунчык ‹
› пяву́ча (6)
(8) чыгу́нчык ‹
› пяву́часць (9)
(10) пабягу́нчык ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.