STARNIK

Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

радца, -ы, мужчынскі род
1. Той, хто раіць, дае раду (у 1 знач.).
2. устарэлае Выбарны член ад багатых гарадскіх вярхоў у раду (магістрат) на Беларусі ў 14-18 ст. ст.

❌

канцэпт

радца

назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова радца
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	ра́дца мн. ра́дцы
Родны каго? чаго?	ра́дцы мн. ра́дцаў
Давальны каму? чаму?	ра́дцу мн. ра́дцам
Вінавальны каго? што?	ра́дцу мн. ра́дцаў
Творны кім? чым?	ра́дцам мн. ра́дцамі
Месны у кім? у чым?	ра́дцу мн. ра́дцах
Клічная форма	— мн. —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Шчасце ўсюды, дзе захочаш.

Пакуль не было ціктока, толькі сям'я ведала, што малодшы дурнуля.

radca — беларуская лацінка

Слова радца (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

Беларуска-рускі слоўнік, трохтомнік (2012)
Вялікі слоўнік беларускай мовы: арфаграфія, акцэнтуацыя, парадыгматыка (2012)
Граматычны слоўнік назоўніка (2008)
Слоўнік беларускай мовы (2012)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (1996)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, пяцітомнік (1977-1984)

назоўнік радца — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове радыё + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0

Навігатар

› ра́дунскі (8)

(8) падле́гца ‹

› Ра́дунь (6)

(5) но́гца ‹

› ра́дуньскі (9)

(10) самаўла́дца ‹

ра́дца (5)

› ра́дчыцкі (8)

(7) дара́дца ‹

› радчэ́йшы (8)

(9) вынахо́дца ‹

› радчэ́ць (7)

(13) першапрахо́дца ‹

Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

Мсціслаў - нейрасетка - геральдыка Беларусі

Геральдыка Беларусі ад нейрасеткі: Мсціслаў