назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова разбракоўшчыца
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
разбрако́ўшчыца мн. разбрако́ўшчыцы |
Родны каго? чаго? |
разбрако́ўшчыцы мн. разбрако́ўшчыц |
Давальны каму? чаму? |
разбрако́ўшчыцы мн. разбрако́ўшчыцам |
Вінавальны каго? што? |
разбрако́ўшчыцу мн. разбрако́ўшчыц |
Творны кім? чым? |
разбрако́ўшчыцай, разбрако́ўшчыцаю мн. разбрако́ўшчыцамі |
Месны у кім? у чым? |
разбрако́ўшчыцы мн. разбрако́ўшчыцах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
мара́ — прывід, здань, насланнё
Вось-вось пакажацца звяруга!.. Ды доўга гэта штось патуга — Няма, а быць ужо пара. Цьфу, ты! Што ж гэта за мара? (Якуб Колас)— Аляксей, добрай раніцы. Чаму вас не было на ранішнім мітынгу?
— Беларусы не кажуць «добрай раніцы», яны кажуць «добры дзень», бо працу пачынаюць з абеду. Паважайце нашу культуру, мову і традыцыі.
razbrakoŭščyca — беларуская лацінка
Слова разбракоўшчыца (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік разбракоўшчыца — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове разбрашуроўка + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› разбрако́ўваць (13)
(13) распако́ўшчыца ‹
› разбрако́ўка (11)
(11) упако́ўшчыца ‹
› разбрако́ўшчык (13)
(11) брако́ўшчыца ‹
› разбрані́раваны (14)
(11) уліко́ўшчыца ‹
› разбрані́раваны (14)
(11) тынко́ўшчыца ‹
› разбрані́равацца (15)
(12) атынко́ўшчыца ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.