ў
і
разрумя́ньваць — дзеяслоў разрыва́нне — назоўнік
канцэпт

разруха

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова разруха
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
разру́ха

мн. 
Родны
каго? чаго?
разру́хі

мн. 
Давальны
каму? чаму?
разру́се

мн. 
Вінавальны
каго? што?
разру́ху

мн. 
Творны
кім? чым?
разру́хай, разру́хаю

мн. 
Месны
у кім? у чым?
разру́се

мн. 
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Які розум, такая і гаворка.


Купіла сасіскі, якія гатуюцца ў мікрахвалеўцы 1 хвіліну. Муж паклаў 6 штук і паставіў на 6 хвілін (для кожнай па адной хвіліне). Мужу 39 гадоў. Я стамілася ад яго.


razrucha — беларуская лацінка

Слова разруха (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік разруха — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове разрыванне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


разрумя́ніць (11)

(6) шару́ха

разрумя́ньвацца (14)

(5) бру́ха

разрумя́ньваць (13)

(6) церуха́

разрыва́нне (10)

(8) завіру́ха

разрыва́цца (10)

(6) скру́ха

разрыва́ць (9)

(8) свякру́ха


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

дрэнна ляжыць