ў
і
асамо́тненасць — назоўнік асамо́тнены — прыметнік
канцэпт

асамотненне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова асамотненне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 асамо́тненне

мн.  асамо́тненні
Родны
каго? чаго?		 асамо́тнення

мн.  асамо́тненняў
Давальны
каму? чаму?		 асамо́тненню

мн.  асамо́тненням
Вінавальны
каго? што?		 асамо́тненне

мн.  асамо́тненні
Творны
кім? чым?		 асамо́тненнем

мн.  асамо́тненнямі
Месны
у кім? у чым?		 асамо́тненні

мн.  асамо́тненнях
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Пахваліць жоначку не грэх.
напр.: мая жоначка божая пчолачка

(хаця вам любы коўч скажа, што хваліць трэба ўчынкі, а не чалавека)

#ляждыляжы
павешу сабе такі плакат над ложкам, каб бачыць пасля сну

ляж ды ляжы
vs
ляжы ды трохі рабі

asamotniennie — беларуская лацінка

Слова асамотненне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік асамотненне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове асананс + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› аса́міцца (8)

(11) увыдатне́нне ‹

› аса́мка (6)

(10) выпатненне ‹

› асамо́тненасць (13)

(9) квітне́нне ‹

› асамо́тнены (10)

(10) замутне́нне ‹

› асамо́тнены (10)

(10) памутне́нне ‹

› асамо́тніцца (11)

(10) прылуне́нне ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

дэдлайн