ў
і
самалюбава́нне — назоўнік самалюбі́ва — прыслоўе
канцэпт

самалюбец

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова самалюбец
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
самалю́бец

мн.  самалю́бцы
Родны
каго? чаго?
самалю́бца

мн.  самалю́бцаў
Давальны
каму? чаму?
самалю́бцу

мн.  самалю́бцам
Вінавальны
каго? што?
самалю́бца

мн.  самалю́бцаў
Творны
кім? чым?
самалю́бцам

мн.  самалю́бцамі
Месны
у кім? у чым?
самалю́бцу

мн.  самалю́бцах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Хай будзе люб твой шлюб і каб да смерці без браку.


Шчаслівы той, хто навучыўся захапляцца, а не зайздросціць.


samaliubiec — беларуская лацінка

Слова самалюбец (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік самалюбец — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове самалюбівасць + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


самалупцава́нне (14)

(11) народалю́бец

самалю́б (7)

(11) праўдалю́бец

самалюбава́нне (13)

(13) чалавекалю́бец

самалюбі́ва (10)

(12) карысталю́бец

самалюбі́васць (13)

(9) сябелю́бец

самалюбі́вы (10)

(6) хлябе́ц


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

не могуць адказаць правільна