назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова самалюбец
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
самалю́бец мн. самалю́бцы |
Родны каго? чаго? |
самалю́бца мн. самалю́бцаў |
Давальны каму? чаму? |
самалю́бцу мн. самалю́бцам |
Вінавальны каго? што? |
самалю́бца мн. самалю́бцаў |
Творны кім? чым? |
самалю́бцам мн. самалю́бцамі |
Месны у кім? у чым? |
самалю́бцу мн. самалю́бцах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Хай будзе люб твой шлюб і каб да смерці без браку.
Шчаслівы той, хто навучыўся захапляцца, а не зайздросціць.
samaliubiec — беларуская лацінка
Слова самалюбец (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік самалюбец — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове самалюбівасць + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› самалупцава́нне (14)
(11) народалю́бец ‹
› самалю́б (7)
(11) праўдалю́бец ‹
› самалюбава́нне (13)
(13) чалавекалю́бец ‹
› самалюбі́ва (10)
(12) карысталю́бец ‹
› самалюбі́васць (13)
(9) сябелю́бец ‹
› самалюбі́вы (10)
(6) хлябе́ц ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.