назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова самапрызнанне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
самапрызна́нне мн. самапрызна́нні |
Родны каго? чаго? |
самапрызна́ння мн. самапрызна́нняў |
Давальны каму? чаму? |
самапрызна́нню мн. самапрызна́нням |
Вінавальны каго? што? |
самапрызна́нне мн. самапрызна́нні |
Творны кім? чым? |
самапрызна́ннем мн. самапрызна́ннямі |
Месны у кім? у чым? |
самапрызна́нні мн. самапрызна́ннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Дасць Бог дзень — дасць і спажытак.
Дасць Бог хлеба — дасць і да хлеба.
беларус беларусу грамар нацы
граманацык / мованацык / грамакарнік / мовакарнікsamapryznannie — беларуская лацінка
Слова самапрызнанне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік самапрызнанне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове самапрымус + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› самапра́ўнасць (13)
(8) вызна́нне ‹
› самапра́ўны (10)
(12) веравызна́нне ‹
› самапра́ўства (12)
(9) прызна́нне ‹
› самапрызна́чаны (14)
(15) узаемапрызна́нне ‹
› самапрыму́с (10)
(11) непрызна́нне ‹
› самапрыніжа́льны (15)
(12) паўпрызна́нне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.