ў
і
самапра́ўства — назоўнік самапрызна́чаны — прыметнік
канцэпт

самапрызнанне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова самапрызнанне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
самапрызна́нне

мн.  самапрызна́нні
Родны
каго? чаго?
самапрызна́ння

мн.  самапрызна́нняў
Давальны
каму? чаму?
самапрызна́нню

мн.  самапрызна́нням
Вінавальны
каго? што?
самапрызна́нне

мн.  самапрызна́нні
Творны
кім? чым?
самапрызна́ннем

мн.  самапрызна́ннямі
Месны
у кім? у чым?
самапрызна́нні

мн.  самапрызна́ннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Дасць Бог дзень — дасць і спажытак.
Дасць Бог хлеба — дасць і да хлеба.


беларус беларусу грамар нацы

граманацык / мованацык / грамакарнік / мовакарнік

samapryznannie — беларуская лацінка

Слова самапрызнанне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік самапрызнанне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове самапрымус + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


самапра́ўнасць (13)

(8) вызна́нне

самапра́ўны (10)

(12) веравызна́нне

самапра́ўства (12)

(9) прызна́нне

самапрызна́чаны (14)

(15) узаемапрызна́нне

самапрыму́с (10)

(11) непрызна́нне

самапрыніжа́льны (15)

(12) паўпрызна́нне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

пацук