ў
і
абмо́ўнік — назоўнік абмо́ўны — прыметнік
канцэпт

абмоўніца

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова абмоўніца
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
абмо́ўніца

мн.  абмо́ўніцы
Родны
каго? чаго?
абмо́ўніцы

мн.  абмо́ўніц
Давальны
каму? чаму?
абмо́ўніцы

мн.  абмо́ўніцам
Вінавальны
каго? што?
абмо́ўніцу

мн.  абмо́ўніц
Творны
кім? чым?
абмо́ўніцай, абмо́ўніцаю

мн.  абмо́ўніцамі
Месны
у кім? у чым?
абмо́ўніцы

мн.  абмо́ўніцах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

цаца-цаца, ды ў кішэнь — пра таго, хто не праміне ўзяць чужое, прысвоіць што-н.


— Сколько у вас стоит снять комнату?
— 100 долларов.
— Не дороговато ли для Белоруссии?
— 300.


abmoŭnica — беларуская лацінка

Слова абмоўніца (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік абмоўніца — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове абмочванне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


абмо́ўлены (9)

(9) намо́ўніца

абмо́ўлены (9)

(11) перамо́ўніца

абмо́ўнік (8)

(12) красамо́ўніца

абмо́ўны (7)

(9) адмо́ўніца

абмо́чаны (8)

(10) падмо́ўніца

абмо́чаны (8)

(8) змо́ўніца


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

нясушка