назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова скавытун
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
скавыту́н мн. скавытуны́ |
Родны каго? чаго? |
скавытуна́ мн. скавытуно́ў |
Давальны каму? чаму? |
скавытуну́ мн. скавытуна́м |
Вінавальны каго? што? |
скавытуна́ мн. скавытуно́ў |
Творны кім? чым? |
скавытуно́м мн. скавытуна́мі |
Месны у кім? у чым? |
скавытуне́ мн. скавытуна́х |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Што хата мае, хай усім прымае.
Што маем, тым і прымаем.
Людзі, якія кажуць «у жыцці трэба паспрабаваць усё», у выніку спрабуюць толькі ўсё самае дрэннае.
skavytun — беларуская лацінка
Слова скавытун (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік скавытун — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове скавытуха + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› скавыта́ць (9)
(8) шалахту́н ‹
› скавытлі́вы (10)
(7) крахту́н ‹
› скавытну́ць (10)
(7) шляхту́н ‹
› скавыту́ха (9)
(8) мармыту́н ‹
› скавы́ш (6)
(5) тыту́н ‹
› скагата́нне (10)
(8) шчабяту́н ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Геральдыка Беларусі ад нейрасеткі: Пінск