ў
і
скавыту́н — назоўнік скавы́ш — назоўнік
канцэпт

скавытуха

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова скавытуха
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
скавыту́ха

мн.  скавыту́хі
Родны
каго? чаго?
скавыту́хі

мн.  скавыту́х
Давальны
каму? чаму?
скавыту́се

мн.  скавыту́хам
Вінавальны
каго? што?
скавыту́ху

мн.  скавыту́х
Творны
кім? чым?
скавыту́хай, скавыту́хаю

мн.  скавыту́хамі
Месны
у кім? у чым?
скавыту́се

мн.  скавыту́хах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Свой над вірам патрасе, але ў вір не панясе.


Табе часта кажуць «беражы сябе». Хай жа трапіцца чалавечак, які скажа «я буду цябе берагчы».


skavytucha — беларуская лацінка

Слова скавытуха (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік скавытуха — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове скавыш + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


скавытлі́вы (10)

(7) жаўту́ха

скавытну́ць (10)

(8) квахту́ха

скавыту́н (8)

(8) крахту́ха

скавы́ш (6)

(9) мармыту́ха

скагата́нне (10)

(9) шчабяту́ха

скагата́ць (9)

(9) шчабяту́ха


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

іншапланецяне зрабілі