ў
і
атынко́ўка — назоўнік атынко́ўшчыца — назоўнік
канцэпт

атынкоўшчык

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова атынкоўшчык
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
атынко́ўшчык

мн.  атынко́ўшчыкі
Родны
каго? чаго?
атынко́ўшчыка

мн.  атынко́ўшчыкаў
Давальны
каму? чаму?
атынко́ўшчыку

мн.  атынко́ўшчыкам
Вінавальны
каго? што?
атынко́ўшчыка

мн.  атынко́ўшчыкаў
Творны
кім? чым?
атынко́ўшчыкам

мн.  атынко́ўшчыкамі
Месны
у кім? у чым?
атынко́ўшчыку

мн.  атынко́ўшчыках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Прыйшла вясна — ужо часу няма, прыйшло лета — бярыся то за тое, то за гэта, надышла восень — яшчэ работ восем.

ні спачынку, ні адпачынку

Ты паглядзі, які цудоўны свет без універа. Адлічайся.

ты што дурны гэта жарт быў

atynkoŭščyk — беларуская лацінка

Слова атынкоўшчык (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік атынкоўшчык — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове атынкоўшчыца + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


атынко́ўвацца (12)

(10) брако́ўшчык

атынко́ўваць (11)

(13) разбрако́ўшчык

атынко́ўка (9)

(10) тынко́ўшчык

атынко́ўшчыца (12)

(11) ацынко́ўшчык

атыпізм (7)

(12) закарко́ўшчык

атыпі́чнасць (11)

(10) парко́ўшчык


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

локшына