ў
і
стуката́ць — дзеяслоў сту́каўка — назоўнік
канцэпт

стукатня

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова стукатня
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
стукатня́

мн. 
Родны
каго? чаго?
стукатні́

мн. 
Давальны
каму? чаму?
стукатні́

мн. 
Вінавальны
каго? што?
стукатню́

мн. 
Творны
кім? чым?
стукатнёй, стукатнёю

мн. 
Месны
у кім? у чым?
стукатні́

мн. 
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

на вуснах мёд, а ў (на) сэрцы лёд у каго — хто-н. знешне ветлівы, далікатны, а спадцішка прычыняе шкоду, непрыемнасці


Праграме Друкарнік спатрэбілася 10 хвілін, каб праверыць 100 тысяч слоўнікавых артыкулаў тлумачальнага слоўніка, а ты не можаш патраціць хвілінку, каб паглядзець хаця б адно слова і праверыць, ці правільна ён праверыў.

Ну і як гэта называецца?

stukatnia — беларуская лацінка

Слова стукатня (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік стукатня — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове стукаўка + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


сту́кат (6)

(9) траскатня́

стуката́нне (10)

(8) піскатня́

стуката́ць (9)

(8) грукатня́

сту́каўка (8)

(8) таўкатня́

стукаце́нне (10)

(7) калатня́

стукаце́ць (9)

(5) матня́


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

месца для рыдалкі