назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова судачыненне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
судачыне́нне мн. судачыне́нні |
Родны каго? чаго? |
судачыне́ння мн. судачыне́нняў |
Давальны каму? чаму? |
судачыне́нню мн. судачыне́нням |
Вінавальны каго? што? |
судачыне́нне мн. судачыне́нні |
Творны кім? чым? |
судачыне́ннем мн. судачыне́ннямі |
Месны у кім? у чым? |
судачыне́нні мн. судачыне́ннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Навука вочы адчыняе.
— Як стаць лепшай версіяй сябе?
— З'есці смакатульку. Будзеш ты са смакатулькай.
sudačyniennie — беларуская лацінка
Слова судачыненне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік судачыненне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове суддзе + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› судаты́чны (9)
(9) дачыне́нне ‹
› судаўладкава́нне (15)
(15) узаемадачыне́нне ‹
› судахо́дны (9)
(11) недачыне́нне ‹
› судачыня́цца (11)
(9) зачыне́нне ‹
› судачыня́ць (10)
(9) начыне́нне ‹
› су́ддзе (6)
(9) сачыне́нне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Калі даведаўся, што лайно — гэта штука бялізны, а не гаўно.