назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова суржык
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
су́ржык мн. су́ржыкі |
Родны каго? чаго? |
су́ржыка мн. су́ржыкаў |
Давальны каму? чаму? |
су́ржыку мн. су́ржыкам |
Вінавальны каго? што? |
су́ржык мн. су́ржыкі |
Творны кім? чым? |
су́ржыкам мн. су́ржыкамі |
Месны у кім? у чым? |
су́ржыку мн. су́ржыках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Дзе чарка, там і сварка.
Калі надвор'е хмарнае — хочацца ляжаць і чытаць кнігі. Калі сонечнае — хочацца гуляць у парку. Надвор'я для таго, каб хацелася працаваць — няма.
suržyk — беларуская лацінка
Слова суржык (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік суржык — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове сурма + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› сурду́тнік (9)
(5) но́жык ‹
› сурду́тны (8)
(6) Се́ржык ‹
› суржа́нка (8)
(6) ко́ржык ‹
› сурко́вы (7)
(5) мужы́к ‹
› сурма́ (5)
(8) ланцу́жык ‹
› сурма́ (5)
(5) чу́жык ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.