ў
і
суржа́нка — назоўнік сурко́вы — прыметнік
канцэпт

суржык

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова суржык
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
су́ржык

мн.  су́ржыкі
Родны
каго? чаго?
су́ржыка

мн.  су́ржыкаў
Давальны
каму? чаму?
су́ржыку

мн.  су́ржыкам
Вінавальны
каго? што?
су́ржык

мн.  су́ржыкі
Творны
кім? чым?
су́ржыкам

мн.  су́ржыкамі
Месны
у кім? у чым?
су́ржыку

мн.  су́ржыках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Дзе чарка, там і сварка.


Калі надвор'е хмарнае — хочацца ляжаць і чытаць кнігі. Калі сонечнае — хочацца гуляць у парку. Надвор'я для таго, каб хацелася працаваць — няма.


suržyk — беларуская лацінка

Слова суржык (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік суржык — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове сурма + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


сурду́тнік (9)

(5) но́жык

сурду́тны (8)

(6) Се́ржык

суржа́нка (8)

(6) ко́ржык

сурко́вы (7)

(5) мужы́к

сурма́ (5)

(8) ланцу́жык

сурма́ (5)

(5) чу́жык


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

гісторыя сабак