ў
і
сурма́ — назоўнік сурма́ч — назоўнік
канцэпт

сурма

гэта
— хімічны элемент; фарба

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова сурма
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
сурма́

мн. 
Родны
каго? чаго?
сурмы́

мн. 
Давальны
каму? чаму?
сурме́

мн. 
Вінавальны
каго? што?
сурму́

мн. 
Творны
кім? чым?
сурмо́й, сурмо́ю

мн. 
Месны
у кім? у чым?
сурме́

мн. 
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

напаве́р — у доўг, у крэдыт

...і краму сабе аблюбаваў, дзе можна браць сёе-тое напавер, бо грошы не заўсёды бываюць у кішэні. (Якуб Колас)

МЕНШ пішуць без Ь

штраф не менш за 100 талераў
:: ваша моўная паліцыя, «служыць і абдзіраць»

surma — беларуская лацінка

Слова сурма (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік сурма — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове сурмач + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


суржа́нка (8)

(7) рэфо́рма

су́ржык (6)

(12) контррэфо́рма

сурко́вы (7)

(5) гурма́

сурма́ч (6)

(5) турма́

сурмі́цца (8)

(5) фу́рма

сурмі́ць (7)

(5) хурма́


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

свой