назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова сурмач
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
сурма́ч мн. сурмачы́ |
Родны каго? чаго? |
сурмача́ мн. сурмачо́ў |
Давальны каму? чаму? |
сурмачу́ мн. сурмача́м |
Вінавальны каго? што? |
сурмача́ мн. сурмачо́ў |
Творны кім? чым? |
сурмачо́м мн. сурмача́мі |
Месны у кім? у чым? |
сурмачу́ мн. сурмача́х |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Нап'ецца, дык з царамі б'ецца (а як праспіцца, дык і курыцы баіцца).
Для п'янай галавы ўсюды роўна, а для ног — адны ямы.
чарка і старка
зефір і кефір
surmač — беларуская лацінка
Слова сурмач (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік сурмач — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове суровасць + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› сурко́вы (7)
(5) по́мач ‹
› сурма́ (5)
(8) богпо́мач ‹
› сурма́ (5)
(6) фірма́ч ‹
› сурмі́цца (8)
(6) басма́ч ‹
› сурмі́ць (7)
(6) касма́ч ‹
› сурмя́на-цэ́зіевы (15)
(5) кума́ч ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.