ў
і
суро́чанне — назоўнік суро́чаны — прыметнік
канцэпт

сурочаны

гэта

назоўнік
субстантываваны
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
ад’ектыўны тып скланення

праскланяць слова сурочаны
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
  ж. — жаночы род
  м. — мужчынскі род
  н. — ніякі род
множны лік
Назоўны
хто? што?
ж. 
м.  суро́чаны
н. 

мн.  суро́чаныя
Родны
каго? чаго?
ж. 
м.  суро́чанага
н. 

мн.  суро́чаных
Давальны
каму? чаму?
ж. 
м.  суро́чанаму
н. 

мн.  суро́чаным
Вінавальны
каго? што?
ж. 
м.  суро́чанага
н. 

мн.  суро́чаных
Творны
кім? чым?
ж. 
м.  суро́чаным
н. 

мн.  суро́чанымі
Месны
у кім? у чым?
ж. 
м.  суро́чаным
н. 

мн.  суро́чаных

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

у жываце салаўі пяюць — хто-н. вельмі хоча есці, адчувае моцны голад


Дрэнны настаўнік апісвае, добры тлумачыць, выдатны паказвае, а вялікі — натхняе.


suročany — беларуская лацінка

Слова сурочаны (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік сурочаны — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове сурочнік + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


суро́кі (6)

(11) прыстро́чаны

суро́чаная (9)

(8) зуро́чаны

суро́чанне (9)

(8) зуро́чаны

суро́чваць (9)

(9) асуро́чаны

суро́члівы (9)

(9) асуро́чаны

суро́чнік (8)

(10) насуро́чаны


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

піць