назоўнік
субстантываваны
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
ад’ектыўны тып скланення
праскланяць слова сурочаны
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік
ж. — жаночы род м. — мужчынскі род н. — ніякі род множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
ж.
—
м. суро́чаны н. — мн. суро́чаныя |
Родны каго? чаго? |
ж.
—
м. суро́чанага н. — мн. суро́чаных |
Давальны каму? чаму? |
ж.
—
м. суро́чанаму н. — мн. суро́чаным |
Вінавальны каго? што? |
ж.
—
м. суро́чанага н. — мн. суро́чаных |
Творны кім? чым? |
ж.
—
м. суро́чаным н. — мн. суро́чанымі |
Месны у кім? у чым? |
ж.
—
м. суро́чаным н. — мн. суро́чаных |
скарбніца
у жываце салаўі пяюць — хто-н. вельмі хоча есці, адчувае моцны голад
Дрэнны настаўнік апісвае, добры тлумачыць, выдатны паказвае, а вялікі — натхняе.
suročany — беларуская лацінка
Слова сурочаны (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік сурочаны — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове сурочнік + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› суро́кі (6)
(11) прыстро́чаны ‹
› суро́чаная (9)
(8) зуро́чаны ‹
› суро́чанне (9)
(8) зуро́чаны ‹
› суро́чваць (9)
(9) асуро́чаны ‹
› суро́члівы (9)
(9) асуро́чаны ‹
› суро́чнік (8)
(10) насуро́чаны ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.