STARNIK
STARNIK
назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова сурочнік
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
суро́чнік мн. суро́чнікі |
| Родны каго? чаго? |
суро́чніка мн. суро́чнікаў |
| Давальны каму? чаму? |
суро́чніку мн. суро́чнікам |
| Вінавальны каго? што? |
суро́чніка мн. суро́чнікаў |
| Творны кім? чым? |
суро́чнікам мн. суро́чнікамі |
| Месны у кім? у чым? |
суро́чніку мн. суро́чніках |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Дзе чарка, там і сварка.
Дзе нарадзіўся, там і спіўся.
п е р а к р у т к іsuročnik — беларуская лацінка
Слова сурочнік (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік сурочнік — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове сурочніца + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› суро́чаны (8)
(7) уро́чнік ‹
› суро́чваць (9)
(8) гуро́чнік ‹
› суро́члівы (9)
(9) агуро́чнік ‹
› суро́чніца (9)
(10) папяро́чнік ‹
› суро́чны (7)
(6) со́чнік ‹
› суро́чыцца (9)
(7) асо́чнік ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
